*AMARAN! POST INI SANGAT PANJANG
Saya nk mulakan dgn kisah abng sy. Sy x
igt masa dia PMR or SPM. Abng sy tgh ddk
kt exam hall untuk paper agama Islam. Memandangkan pengawas peperiksaan dri
skolah lain, diorng x kenal calon peperiksaan sume. N pengawas peperiksaan tu
bgi paper pendidikan moral kat abng sy….
Saya xau kenapa orng yg jumpa sy akn
terbayang childhood sy yg seronok n sy dilayan mcm princess n bagaikan kanak2
yg bertuah minta apa je blh dpt. U never know. Sy pon xkan komen lebih. Iye kan
je la. Saya x prnh byk bercerita psl childhood sy, sbb tu bukan something yg sy
nk t’igat kembali or itu bukan something yg sy nk share dgn orng or nk orng
tau. Tapi hari ni, sepanjang perjalanan dri rumah sy ke kolej, sy hanya
terbayang kenangan pahit zaman kanak2 sy. X bersembang dgn abng sy pon. Ntah
kenapa hari ni, sy tergerak untuk menulis psl childhood sy.
Saya kanak2 yg sgt gemuk. Kat situlah
mulanya segala masalah saya. Masa sy kecik, sy geng dgn abng sy 2 orng tu. Klu
bukan diorng, sy akn main masak2 or main patung sorng2. Saya x byk main dgn
kawan prmpn sy sbb sy gemuk=buruk n selekeh. N diorng sume kurus=cantik. Klu main masak2 dgn diorng, keje saya cari
daun n batu n pasir untuk diorng masak. Klu saya main zero point (permainan
guna tali) sy akn jadi pemegang tali sbb sapepon xnk geng dgn sy sbb sy xleh
lompat tinggi2 n cepat kalah.
Ramai yg tahu sy x suka sukan. X ramai
yg tau kenapa. Kat sekolah dlu, sume orng wajib ambik bahagian dlm latihan lari
100 meter untuk pemilihan wakil. Sy akn dipaksa lari n sy akn jdi orng yg jauh
tertinggal di belakang n orng akn gelakkan sy. Sy hanya layak masuk dlm acara
tarik tali. Sy minat bola jaring, tapi slalu gagal dlm pemilihan sbb sy x boleh
lari walaupon sy jdi orng plng byk jaringan gol. Or maybe sbb saiz sy. Orng x
yakin dgn sy
Sy dh try bgitau parents sy yg sy jdi
bahan ejekan sume orng. Orng kata sy gemuk ditambah lgi dengan beberapa
perkataan di belakang. Sy dh cuba buat parents sy faham saya nk kurangkan berat
badan. Tapi parents saya x faham. Diorng just kata sbb budak2 yg ejek sy tu
jahat n srh sy jgn kwn dgn diorng. Sy dgr ckp parents sy and I end up without any
friends during my school days. Sy Cuma ada sorng je kawan. Sorng indian. Dia
jelah kwn sy sampai sy darjah 6 n even sampai skrng. Sejak tu, klu sape2 ejek
saya, gelakkan sy, or sy sakit hati dgn sape2, sy just akn ddk kt blkng
bangunan sekolah n nangis sorng2 sepuas-puasnya sebelum sy balik rumah.
Maybe sbb tu sy prefer lepak dgn abng sy
2 orng tu je. Ikut panjat pagar, panjat pokok, tangkap berudu, racing basikal,
sy buat sume keje yg abng2 sy buat. Sbb diorng x ejek sy, diorng x gelakkan sy.
N diorng x menyisihkan sy dlm apa jua aktiviti yg diorng buat. X mcm main dgn
bdk2 perempuan.
Kenapa bahasa melayu sy teruk? Sbb sy x
suka berkawan dgn orng melayu time zaman skolah rendah dulu.. Time sy skolah
rendah sy hampir anti dgn orng melayu. Sekolah rendah, mostly sy bersembang dgn
bdk2 india. Naik skolah menengah sy bergaul dgn bdk2 cina. Bukan saje xnk
bergaul, bersebab.
Zaman sekolah rendah, sy paling benci
musim thaipusam. Kat kampung saya ada perarakan berhala india yg diorng tarik
keliling kampong. Musim thaipusam, bdk2 melayu akn mula panggil sy keling. Sy
xtau dri mana wujud perkataan keling n apa maksud dia. Even orng yg slalu ejek
sy keling pon xtau apa maksud dia. Diorng kata sy sengaja dtng skolah pakai
tudung padahal sy akn pecahkan kelapa (salah satu aktiviti orng india time
thaipusam) n sembah berhala n letak tanda kat dahi n macam2 lagi.
Sy xkan ada kawan time subjek pendidikan
islam. Saya paling benci subjek tu, sbb sy akn sorng2 n sunyi. Mgkn dri situ sy
blaja untuk sorng2 n x bergantung pada sape2. Diorng kata sy busuk. sy… cukup
di sini, sy x rsa nk crita sume benda. Biar sy je yg tau.
Sy blaja bergaul dgn orng melayu pon lps
masuk matriks. Sy ada roommate sy yg plng rapat dgn sy slalu kata bahasa melayu
sy mcm bahasa tamil, tapi dia x prnh gelakkan sy, dia akn betulkan bahasa sy n
akn back up sy klu sy tersalah sebut n orng gelakkan sy.
Sy x prnh gelakkan orng or ejek orng.
Klu niat utk bergurau pon sekejap je, sy try x ungkit balik lps tu. Sbb sy tau
apa kesan ejekan n gelakkan pd seseorang. Kesan dia adalah sy, manusia yg
berhati batu, yg slalu memekakkan telinga dgn kata2 orng, yg kurang rsa belas
kasihan. Sy x dpt childhood yg spatutnya indah penuh dgn kenangan manis, yg
sume orng rindu. Sy x prnh nk t’igt pon zaman childhood sy. Cuma sejak beberapa
hari ni sy terigt balik sbb beberapa insiden. Bak kata roommate sy (sy xtau
betul ke tak) parut kembali berdarah.
