Birthday prize

Saya sebenarnya dah agak bertahun jugak x merasa hadiah hari jadi ni. tak pernah ambik kisah pon dpt hadiah ke x. setiap tahun orang akan tanya saya nak apa. saya x pernah ada idea nk minta pape. sy just bagi alasan biar saya fikirkan dulu dan bagitahu kemudian. dan kemudiannya tak pernah tiba sampai semua orang terlupa termasuk saya. so tahun ni saya nk buat list hadiah yg sy nk minta.

First draft was made on 20/06/14

1. Handbag/poket doraemon

Handbag/poket doraemon yg sy bw pgi kemana2 tu dh koyak. saya malas nk kluar beli handbag baru. sbb kalau saya cari handbag, sy akn cari yg betul2 sy suka. skali dh jumpa terus sy akan beli and balik. tapi nk cari bgi yg betul2 suka tu yg payah. bak kata mak sy, klu bw sy mmg banyak songeh sy. itu x betul ni x betul semua x suka. padahal klu belikan papepon saya pakai je tanpa buat bunyi. sbb tu mak sy x prnh bw sy time nk beli barang utk sy. sbb klu belikan apepon sy akn pakai gak tapi kalau ada yg t'pk nk belikan sy handbag ikut citarasa saya, boleh refer sini ----->  http://sitibrightness.blogspot.com/2014/03/my-kind-of-handbag.html

2. Dompet
Saya seriously dh x igt bila last sy beli dompet. dh bertahun. last yg sy igt time sy blajar kt matrix mak saya beli 1 dompet brown n 1 kelabu. sy gna dompet brown n dompet kelabu tu mak sy simpan kt bilik sy. dompet brown tu dh merasa tom yam, ayam kurma, nasi goreng, sambal nasi lemak..... semua2 lah. xd yg dompet  brown sy x prnh merasa. so, lps hbs matrix, lbh kurang 1 sem saya gna dompet brown tu kt UM. lama2 sy pon sedar dompet brown tu dh pudar dgn segala warna makanan n minyak. kebetulan time balik rumah cuti sem sy terjumpa dompet kelabu yg mak sy beli tu. terus sy simpan elok2 dompet brown tu n pakai dompet kelabu plak. sejak hari tu sampai skrng sy still gna dompet kelabu tu. dompet brown tu plak masih elok dan selamat di bilik sy kt kmpng.

so dompet yg sy nk senang je. warna x terlalu bright or garang and saiz n compartment dompet tu haruslah seperti gambar di bawah.

3. White n Red

Baju2 ni sgt attract sy. baju putih dgn border merah.


4. Beats Earphone
Saya kadang2 suka dengar lagu dri laptop or tgk drama series dri laptop guna earphone. and i do really love the sound of clear music. earphone tu penting for good music u know. dia mcm slama ni korng dgr satu lagu and then bila dengar menggunakan earphone yg berkualiti, korng mcm dengar music tu dari dimension lain and suddenly sedar kewujudan mana2 instrument dlm music tu yg korng x pernah sedar. last sy check kt apple store harga dia adalah RM400. but i won't lie that my fav was RM800+/-

5. Wangian
beberapa hari lepas saya teman kawan saya pegi beli wangian. dia beli wangian kat victoria secret, nu central. punyalah segan saya nak masuk kedai tu sbb, u know, mereka specialize dlm apa. dahla salesperson dia semua laki, lagilah saya segan. so most of the time sy stay kt luar buat2 x kenal kawan sy tu. tapi kawan sy ni nk jugak libatkan saya dalam pemilihan wangian dia. so kami ada try beberapa perfume, mist dan lotion dia. saya bukanlah jenis yg suka pakai wangian. tapi ntah knp sy suka sangat bau wangian kt sana. lebih banyak yg menepati citarasa sy. saya x suka perfume yg ada alcohol sbb sy x suka bau dia and saya boleh bezakan perfume yg ada alcohol dgn yg xd alcohol hanya dgn cium bau dia je. dan saya x suka wangian yg kuat sbb sy xkan rasa selesa bila orng kata bau sy wangi bila sy jalan cross mereka. DOSA!!! saya lebih suka bau combination of fresh and sweet. so wangian kat sana mmg mostly menepati citarasa sy. cuma saya tak beli sbb sy takut sy xkan suka. but mcm biasa. kalau orng yg belikan saya akn guna jugak. hehehe


6. Home gardening.
saya dh lama nk buat home gardening sbb ada beberapa benda yg susah nk jumpa kat KL and boleh dapat di depan umah or belakang umah kt kampung saya. so sy nak 3 pokok which is pudina/mint, daun pandan dan daun kari. saya seriously xtau mana nk cari pokok2 ni kt KL. sy x kenal mana2 nursery pon.


so, for number 7, the last but not least. kpd sape2 yg dapatkan saya hadiah last ni, seriously i will love u guys like forever. i mean it. this present will change my life and i will never ever forget u guys.

7. Pet
what is the big deal with pet? pet jenis yg sy nk bukanlah hamster ke, kucing ke, ikan ke apa ke. well, susah nk cerita so sila refer post ketiga sy dlm blog in which is in August 2010. klu malas nk cari ni link dia -----> http://sitibrightness.blogspot.com/2010/08/leo-lion-my-pet.html

semestinya sy ada pilihan ke-dua, sila refer video ni.... Click here

 Pilihan ketiga? yup, I want  polar bear!!!



Lepas pk slama sebulan saya hanya dapat list 7 item ni je. good luck everybody!!!!

ada beza

Ramai yang x perasan perkara yg sekecil semut sebenarnya ada perbezaan yang sangat besar. ada yang kata tak kisah, ada yang kata tak bermakna, ada yang kata tak pernah ambik peduli dan ada yang kata tak pernah tau. Percayalah, itu semua hanya alasan.

time orang drop kita
ada beza antara orang yg drop kita kt sesuatu tempat, tunggu sampai kita dh masuk dengan selamat and baru bergerak
dengan
orng yg terus gerak ke destinasi mereka lepas drop kita kt sesuatu tempat, .

time ada 2 benda yg sama
ada beza antara orang yg bagi benda better kat kita and ambik yg lgi satu
dengan
orng yg ambik benda better and bgi kita yang lagi satu
dengan
orang yg just ambik mana2 x kisah.

apabila tgh bersembang dan nfon berbunyi
ada beza antara orang yg terus lyn nfon
dengan
orang yg cakap sorry and baru layan nfon
dengan
orang yg akn silentkan nfon lps check n teruskan bersembang.

ada beza antara orang yang cari kita time senang
dengan
orang yg cari kita time susah
dengan
orang yang cari kita time tgh senang dan susah.

bila dh plan buat pape
ada beza antara orang yang cancel plan dengan kita untuk aktiviti dengan orang lain
dengan
orang yg tolak ajakan orang lain sbb dah ada plan bersama kita
dengan
orang yang orang yg cancelkan plan bersama orang lain demi aktiviti bersama kita

bila berpisah
ada beza antara orang yang pusing belakang pandang kita sebelum menghilang
dengan
orang yg akan jalan terus dan menghilang

klu nk taip sebenarnya byk sgt. mmg xkan habis. it is just a very small thing that we do in our daily life without we realizing it. but, these small things always explain many things...

A part of me went missing

There is something that i always and really want to do in my life. that is travelling. not like travelling with my family. it's either with friends or alone or with the loved one.i never really talked about it before. i never really expressed it to anyone. maybe because of my culture, which is more to 'woman should stay home and look after husband n family' and stuff. but lately, i don't care anymore. that is what i want.

so time kecik2 dulu saya x banyak melancong. pernahlah pegi india, pas2 pegi penang and then pegi pulau pangkor. tu je kot. semuanya dengan fmly sy yg sgt besar. best tu memangla best sebab ramai, meriah and riuh. tapi kadang2 rasa macam x puas sebab xleh buat benda yang kita nk buat sebab kene consider orang lain jugak and ikut perncangan orang yang plan trip tu. saya nak plan my own trip. saya nk ke banyak tempat and nk makanan makanan special area sana. so sy pk tunggu sampai saya besar and dah bekerja so that i can save some money and travel to the places i wanted. so now saya ada save money cuma saya xleh nk travel ats faktor kerja. that is pathetic!!! saya ada passport yg ntah bila sy nk renewnya. it's really complicated actually.

saya xd teman untuk travel dengan saya. yg ada sorng tu suka menaburkan janji2 manis palsu pas2 mungkir janji. dia je pgi merata. yg ada pon jenis xleh dibawa travel bersama. x sehaluan. hehe... kadang2 terpk jugak nk just packing barang and redah mana2 sorng2. saya bukannya x biasa bersorang2. cuma bila pk kan keselamatan saya x brani buat mcm tu. skrng ni mcm2 kes. kalau ada keta beranilah redah je sorng2 pegi mana2.

saya dh mcm lama sgt mecari peluang utk travel mana2. sampai skrng dh sampai ke tahap bila tgk gamba kwn2 travel mcm ada satu perasaan mcm jiwa meronta2. Lebih2 lgi time tgk gamba tempat and gamba makanan. mcm ada satu perasan yg xleh di explain. like that could have been me and what am i doing here like i'm wasting my life or something. that feeling of sad and confusion and angry at the same time. -_-

I really really really wish that my future will be with someone who travel a lot. or at least willing to take me to places. sy x demand pgi under expensive package or duduk hotel mahal2 and stuff. saya just nk tgk banyak tempat. nk experience negara orng.

The awkward moment

Recently sy mengalami byk awkward moment. saya tak tau lah sy yg kene culture shock ke ataupon selama ni sy yg x betul . saya just nk cerita 2 benda je yg mcm plng effect sy

1. belanja makan???

Situasi 1

first sy teman kawan sy sorng ni pgi dinner dgn kakak dia n adik dia. dia yg ajak. plan nya dia nk belanja kakak n adik dia makan. sampai je ke tempat tu, sy terus duduk kt meja sbb tempat tu agak crowded, takut nanti x dpt meja. shortly kakak dia pon dtng ddk tepi. sgtlah awkward sbb sy xtau nk ckp apa dgn dia. masing2 hadap nfon. sy try ajk bersembang but seems like kakak dia jawab spatah2. mcm xnk bercakap. sy xtau dia x suka sy or mmg dia jns jawab spatah or dia tgh busy dgn nfon dia.

awkwaaaaard~~~~~~

pas2 kawan sy muncul dgn 4 pinggan. mereka bertiga. so sy pelik sekejap. sbb sy xtau dia beli apa untuk sy sbb dia x tny pon sy nk mkn apa. sy pandang je dia. tiba2 dia tny sy nk apa n suruh sy pgi beli. ok in my fmly or my culture, bila kita dh bw orng mkn, x prnh2 akn ada sorng tertinggal mcm tu. even masa sy practical dulu, sy tersesat dalam satu department lunch, dimana sy dh suruh waiter tu asingkan bill n sy akn bayar sendiri, tapi ketua department, indian tu x kasi n bayarkan skali utk sy sbb dia kata dia nk bayar untuk yg lain n tak nak sy sorng yg bayar sendiri.
So now, sy dh mcm, what? Is it? Really?wow! okey… so sy pon pegi beli sendiri.

Situasi ke-2

Sy pgi selatan untuk lawat kawan sy yg baru melahirkan anak. Sy pgi dgn kawan KL sy n kitorng tumpang tido kt umah kawan kpd kawan KL sy. So masa kitorng dh nk balik, kawan kpd kawan KL sy tu bw kitorng lunch dlu sebelum drop kitorng kt stesen. Dh hbs makan tu sy nk pgi bayar. Tapi kawan kpd kawan KL sy tu dh pgi dulu n tgh bayar.  Sy dengar mcm dia sebut makanan kitorng tdi. So sy pon patah balik n duduk kt meja dgn kawan KL sy. Kawan KL sy tny sy dh byr belum n sy jwb tak sbb kawan kpd kawan KL sy tu bayarkan. Kawan KL sy buat muka pelik n kata kawan kpd kawan KL sy tu bayarkan utk dia sahaja. Saya bayar sendiri. So once again sy dh mcm what? Is it? Really? wow! okey. Tgh blur2 lgi kawan kpd kawan KL sy dh sampai. Kawan KL sy tny dia dh bayarkan skali ke. kawan kpd kawan KL sy tu jawab dia bayarkan utk diorng je. Sy pon bangun n pgi bayar.

Is this really normal? Like… this is awkward to me. I’m not used to this kind of situation. Bila dgn orng luar tu lain cerita tpi bila bersama dgn kawan sendiri, I feel awkward. Mcm x kene... bukanlah nk terhegeh nk orng belanja sy makan. Alhamdulillah rezeki sy cukup untuk menampung makan minum sy. cuma selama ni dalam situasi yang mcm tu, slama ni orng bayarkan skali, x pernah mcm ditinggalkan..

2. tetamu or transparent
benda yg berlaku time pgi selatan jugak. kan kami tumpang umah kawan kpd kawan KL sy tu.  kawan KL saya dan kawan kpd kawan KL saya tu mula bercerita perihal mereka pergi melancong, orng sana dan sini. nak kata diorng dh lama x jumpa pon x jugak. saya igtkan sekejap je saje nk catch up. but no, i was soo wrong... the whole trip mereka sembang psl something yg sy x boleh nk jump in n join conversation diorng. Most of the time sy cuma ddk mengelamun sorng2, korek nfon sy or cuba dengar conversation diorng but then x faham n sambung berkhayal. so sy akn jadi transparent most of the time... bila tiba2 diorng sedar or sy yg sedar situasi yg tgh berlaku, which is sy wujud antara mereka tapi mcm x wujud, that moment of silence is sooooo AWKWARD

selama ni, bila saya terima tetamu baru or ada orng baru yg muncul antara fmly kitorng, kami akn bersembang dengan dia pasal dia and then cerita sikit pasal diri kami lps tu bersembang pasal smthng yg common so that in an hour or so kami boleh bersembang sama2 and share pengalaman masing2 and tak terbuat benda yg tetamu tu akn rasa janggal or awkward. but this situasion is soo terbalik

3. 

pemandu vs pengguna pengangkutan awam

mmg lumrah bulan pausa jem teruk. mcm kat office saya, muslim je yg balik awal, non-muslim masuk lmbt n balik lmbt. saya rasa semua office kt malaysia patut amalkan benda yg sama untuk kurangkan jem n bgi peluang kpd yg berpuasa. lgi satu, bazaar ramadhan pon kdng2 punca jem jugak. sbb ada jalan yg terpaksa ditutup.

ok saya bkn nk bincangkan punca jem. ada smthng yg orng ckp kat sy yg membuatkan sy pk n bandingkan apa perasaan pemandu n perasaan pengguna pengangkutan awam semasa jem ni terutamanya waktu puasa mcm skrng ni. saya nk defend perasaan pengguna pengangkutan awam mcm sy ni.

pemandu, habis je waktu kerja terus masuk pengangkutan msng2 n balik. time tu mood diorng elok lgi. yg x eloknya bila bertembung dgn jem.

kami pengguna pengangkutan awam kene keluar office, seberang jalan and jalan lagi sampai ke bus stop or stesen x kira hujan or panas dgn kerisauan possibilities kene ragut, kene culik or rogol n mcm2 lgi. dah sampai bus stop or stesen, kene tunggu untuk pengangkutan awam kami sampai. kebanyakkan orng yg kt bus stop tu akn berdiri sebab tempat duduk yg disediakan sangat terhad dimana kebiasaannya orng tua or ibu mengandung or anak  muda kurang ajar yg duduk. kene hirup udara yg penuh dgn asap kenderaan berwarna hitam yg menyesakkan nafas, asap rokok yg membunuh, jerebu n mcm2.

pemandu penat sbb kene duduk dalam keta and redah jem walaupon keta beraircond and ada radio dan sempat utk twitter, insta dan fb pasal jem dan post gamba.

kami pengguna pengangkutan awam  ada masanya tunggu bas sampai berjam2. naik bas pulak bersesak, berhimpit, panas. klu ada tempat duduk tu dh dianggap sgt bertuah. mcm2 bau ada. kalau tgh panas xyah cite psl bau peluh. kalau tgh hujan, basah dan x selesa dan rimas. xd radio, dengar bunyi bising or ckp telefon or bersembang. klu berdiri risau pasal penyeluk saku. just berdiri berwaspada sambil pandang sekeliling sambil pegang beg ketat. xdnya boleh nk berinternet dlm sesak mcm tu. mmg susah.

Pemandu kalau ada keta kt dpn or blkng buat salah sikit dh bunyikan hon n marah2. siap mengeluarkan kata2 kesat lagi.

kami pengguna pengangkutan awam, kadang2 sesak kat dalam pengangukatan tu sgt teruk sampai tangan orng terkena kt tempat2 sensetive. just tebalkan muka n buat2 xtau. kadang2 bas buat sudden break. orng langgar kita or pijak kaki kita and kadang2 kita yg langgar orng n pijak kaki orng.kami blajar bersabar dan minta maaf. kadang2 bila orng yg minta maaf kami memaksakan satu senyuman dan kata xp sbb xnk dia rasa bersalah sbb bukan salah dia pon.

x sempat nk taip lebih2 sbb dh nk waktu buka puasa,

so, kesimpulannya

pemandu jangan layan or pandang kami pengguna pengangkutan awam mcm korng je yg melalui lebih banyak benda dan korng lebih penat dri kitorng. korng xtau pon apa yg kitorng lalui sepanjang keluar dri office sampai masuk rumah. xpayahla nk kata cuba duduk kt tempat korng or jadi pemandu.

selalunya kalau orng offer nk tumpangkan kami mmg gembira dan akan terima dengan senang hati. tapi kadang2 behaviour pemandu tu sendiri and cara dia handle jem and tanpa diorng sedar, kadang2 mereka behave mcm kami yg suruh tumpangkan or kami menyusahkan tu yg membuatkan kami lagi sanggup naik pengangkutan awam je.

bukan korng je yg tension, kami lagi stress

but,

We made our choice.