Thursday, November 17, 2011

tomyam pakcik 'nasi goreng siap'

kt fakult ni ada sorng uncle tukang masak makanan panas or makanan goreng2. dia ni stiap kali dh siap masak dia akn jerit ckp makanan tu dh siap. contohnya 'nasi goreng siap' 'mee goreng siap' and so on. most of the time, x faham pun apa benda yg dia kata. slalunya dengar mcm 'ljsgiuyasgvdbhdfb SIAP!' nk tau apa yg dh siap kene pgi check kt tempat dia masak tu.

ok.... bukan nk crita psl ni. sejak dua tiga hari ni, sy slalu xd selera. sy rasa dua hari sy makan sekali je. itupun klu kene marah or bebel dgn sape2. hri ni, class strategic tgh ari dibatalkan n sume pgi cafe. sy igtkan nk paksa diri makan tpi tgk makanan terus rsa sakit perut, sakit tekak, loya, sume bendalah! dh x jdi nk mkn. ptng tu kwn lgi sorng ni ajk pgi cafe lgi lps class. sy order makanan panas walaupun sy x yakin sy blh makan 3 suap pun.

sy order megi tomyam
Kawan sy order nasi goreng ladna
tom yam dia sedap sampai nk pengsan! terus terbuka luas selera sy. sy mkn mcm orng gila n sgtlah comot! dhla pakai tudung putih, mmg kene basuhla lps ni. kami ni ada gap sejam, lps suap pertama kwn sy terus kata benda2 mcm ni kene mkn slow2. sy dhla suka makan slow. mmg NIKMAT! sejam gap tu kami penuhkan dgn makan je. sekarang ni mmg payah nk jumpa tomyam yg pekat n sedap. last sy mkn kt tomyam kajang.

Lps mkn, licin je....


sy ajak ramai2 dtng tomyam sedap sampai pengsan kat fakulti perniagaan dan perakaunan, universiti malaya. waktu beroperasi 8 a.m - 5:30 p.m. peak hour 12:30-2:30---> selain waktu ni, mkan apapun sedap.

p/s sy ada sorng kwn ni, bgi sy dia manusia yg mkn plng slow kt dunia ni. walaupun mkn slow sgt tpi dia blh mkn kuantiti yg sgt byk! dia ada orng tersayang dia yg sanggup teman n tunggu dia makan sampai habis tanpa rush dia or kata papepun mcm suruh dia mkn cepat. n kwn sy ni suka panggil dia n bila dia menyahut dia just akn senyum, seribu kali kwn sy panggil dia, seribu kali tulah dia akn menyahut n seribu kali tulah kwn sy ni senyum kt dia. saya rsa diorng sgt SWEEEEEEEEEEEEEEET...

No comments:

Post a Comment