orang sakit

Pernah tak korang jaga orang sakit? or pernah dijaga ketika sakit???

saya xdlah manja sangat sampaikan klu sakit nk kene ada mak untuk menjaga. sejak kecik lgi sy bkn mcm tu. i am kinda like jaga diri sendiri time sakit. sampai sekarang. even masa kecik pon masa ayah sy balik dari kerja malam2, jarang2 ayah saya akn suapkan ubat sebelum saya tido. kadang2 saya x ambik pon ubat yg doc bagi. nobody really cares

sampai saya masuk matriks. semuanya mula berubah. saya ada roommates yg sgt baik and caring. semua 3 roommates + 1 roommate pendatang haram, mereka semua sangatlah caring. kalau saya demam, mereka akn tau dulu sebelum saya detect yg saya demam. saya ni mmg jenis sangat liat nk makan ubat. and ada dua orng ni lah yang penyeksa tegar yang akn menyeksa saya sampai saya makan ubat and then baru saya boleh tido. yg lagi dua ni kes bebel sampai telinga berdarah. pernah sekali saya makan panadol sebijik and tersedak. batuk teruk sanpai xleh nafas and mata berair. lps tu sy gado saya xnk makan panadol lgi sebijik tu. yelah, kalau dewasa kan kene makan panadol 2 biji. terpaksa lah roommate sy sorng ni telan panadol tu. actually boleh buang tapi dia kata bazir and telan panadol tu.

di situlah saya belajar that you can actually care soo much about someone. so lepas tu saya belajar jaga orang sakit. saya akn bagi ubat on time n paksa diorng makan walaupon dorng xnk makan sbb ubat tu mengantukkan and diorng nak belajar or nak siapkan assignment(ni kes terlebih caring). saya actually x sedar bertapa 'batu'nya saya sampai saya masuk matriks.

time pass by and saya masuk UM and sambung jaga orang sakit and sekarang sy dh kerja and sy still jaga orang klu sakit. kebetulan setiap kali orang sakit saya akan ada and jaga mereka. but yang peliknya, setiap kali saya sakit, saya akan sorng2.

pernah sekali masa sy kerja kat PJ, saya sangat demam sampai saya langsung x larat nk jalan pon. and i took 4 hours untuk sampai rumah sbb sangat x larat nk jalan n berdiri dalam bas and panjat bukit nk ke rumah sy. kebetulan dlm dompet xd cash n sy xleh naik teksi. lps sampai rumah je terus telan ubat demam yang sy x igt berapa bijik and tido.

beberapa bulan lalu, time bersiap nk pergi kerja sy tau sy x sihat but still sy pergi kerja sbb ada benda nk settle. xdlah teruk sangat pon time tu. tapi smkn lama semakin teruk. hanya Allah je yg tau mcm mana sy bertahan. dlm pukul 4, bos tgk sy x sihat and halau sy balik. sy naik teksi redah jam n hujan n terus turun kt klinik. doc kata high fever, bgi mc utk 2 hari and bgi 2 jenis ubat untuk fever sahaja and beberapa jenis ubat lain. walaupon rumah saya hanya beberapa meter dari klinik tu, memandangkan saya x larat nk jalan, sy ambik teksi dari klinik ke rumah saya. and the next day saya still pergi keje walaupon saya mc. well, saya xnk duduk sorng2 kt rumah n sakit. x best. so sy pergi kerja jugak. plus, nobody knows...

banyak lagi kes mcm ni, but xd sape pon yg tau. dan saya pon xdlah managih simpati di fb or media social bgtau satu dunia yg sy x sihat and dgr komen orng 'get well soon'  bagai. that is not the kind of care i wanted.

i wasn't feeling well a couple of days ago, (maybe also now but i don't know for sure). tapi x mcm orang lain, saya x rindukan mak or kampung halaman or perkara yang sama waktu dengannya. saya rindukan roommates matriks saya. i miss the way they care for me with love, stay by my side check me every now and then, make sure i had my tablets and all.

weirdoooo

It is you...

NOT A HONEST PERSON - LIAR

BUT 

NOT A GOOD LIAR - TOO STUPID FOR A GOOD LIE

THEN WHAT ARE YOU INTEND TO BE?

LOSER???

mengidam meat punya pasal

mcm ni ceritanya... hari ni ntah kenapa terasa mcm nk mkn daging. x kisahla daging ayam ke daging kambing ke daging lembu ke. asalkan daging. so otw balik dri kerja tadi dh mmg plan nk beli daging burger ayam kt kedai runcit area rumah saya. bila sampai sana daging burger ayam dh habis. tinggal daging lembu je. sy x suka daging burger lembu. so sy belilah slurpee otw balik sebagai pengganti daging. ntahla mcm mna sy boleh terpk slurpee boleh menggantikan craving sy kepada daging.

dh sampai rumah tu sy mcm xleh move on dgn craving sy. buka peti sejuk ada buah je(try hidup cara sihat seminggu dua ni). at last sy give up and call KFC pada pukul 8:30. diorng kata order full n suruh call lps sejam. so sy calllah pukul 9:20 dia suruh saya call pukul 10:10 pulak sbb banyak order pending and just ada 1 je kfc yg buat delivery.

first of all, area sini ada UM, ada UIA, ada MAHSA, ada Institusi perguruan apa ntah n apa lagi ntah ada kt area ni, seriously???? 1 branch je buat delivery??? please do something. we are lazy people over here. walaupon kfc hanya beberapa meter kami akn order delivery jugak. can u image the level of our laziness??

so lps bincang dgn housemate saya, (saya yang hasut dia suruh join sy order), kami decide nak order pizza hut. di siniah bermulanya al kisah sy yg suka buat benda dgn segala tak betulnya.

bila kita masuk website PHD dan nk start order, dia akn minta details kita dulu

lepas isi semua tu and tekan button "START ORDER" dia akn minta address

so lepas isi benda2 ni, ada satu gamba muncul menunjukkan gambar2 apa ntah. sy x layan n tutup n terus pgi kt menu. ntah knp sy tetiba jadi blur xtau nk order apa. hati dh suruh order mcm2 tapi otak plak bgi warning dh malam. akak housemate tu cepat je order. dikala ke'blur'an itu sy teringat gamba yg muncul lps sy isi address tdi. sy cari2 kt menu x jumpa. x silap saya gamba tu mcm kotak pizza n ada mushroom soup dgn spaghetti bagai.

so saya pon dengan segala kebijaksanaan nya buka lagi 1 tab and repeat proses seperti dalam gamba 1 dan gamba 2. kan niat sy just nk tgk balik gamba mkana dlm kotak yg muncul lepas key in address, so this time sy just press any key on keyboard and bantai je semua. rupa2nya gambar yg muncul tu variety box

menariklah jugak tapi yg ni utk 2 orang. x kuasa saya nk habiskan malam2 ni. so sy pon close tab ni dan kembai kepada tab lama. setelah selesai order, sy buat payment secara onine melalui maybank2u dan save resit dia. dh settle semua. just tunggu delivery dlm 30 minit je

pas2 ada button "check order" kat page tu. sy igtkan kalau click tu muncullah status order kita mcm tgh masak ke, orng tgh otw delivery ke. sy pon tekanlah button tu and rupa2nya muncul details order kita.

YA ALLAH YA TUHAN KU YA RABBI YA RAHMAN YA RAHIM

rupa2ya details yg dia tunjuk details yg sy key in secara menbuta masa sy nk check variety box tu.

apa benda sdf tu. tu alamat rumah sape tu. nombor telefon sape tu?

menggelabah
menggelabah
menggelabah
menggelabah

oh my KFC. kalau korng ada service yg excellent kat sini x mungkin saya akn curang dan beralih angin ke arah pizza hut delivery dan ini semua tak terjadi (tetiba tuduh KFC pulak). dhla pergi bayar secara online mcm mna nk cancelkan order. gila ke nk minta refund.

menggelabah
menggelabah
menggelabah
menggelabah

sy pon dengan suara segala kesian dan gaya segala rendah dirinya nya call pizza customer service center. kononnya xnk bagi sy nampak mcm bodoh punya pasal, sy bgi alasan 'mungkin anak sy tertekan pape'.

what??!!??!!

saya xtaulah apa laki tu pk psl sy. dia buat suara terkejut and kata 'nama pon tertulis "sdf". mungkin sbb hurus S, D dan F berjiran so sy just main tekan je huruf tu time fill up tab nama.

anyway, thanks kepada laki customer service yg sgt sweet handle case ni and put me on hold 10 minit (mungkin dia pon pening dgn sy). thanks for saving me. time tgh on call dgn dia, dia siap kata "jangan risau saya boleh bantu cik siti"... yup. lps dia ckp mcm tu sy dh x menggelabah but still rasa sangat bodoh. Thanks kepada PHD bangsar yg call n buat double confirmation nama and address dgn sy. Thanks kepada delivery guy yg deliver pizza lps pukul 11 walaupon tgh hujan lebat time tu.

sekarang pukul 3 pagi

saya bangun pukul 2 tadi
dan saya tak boleh tidor lagi

di luar sana sangat senyap dan sunyi
dikala semua oang dibuai mimpi

hati tak tenteram
otak pon kelam

jadi saya bentang sejadah
mengadu pada Alllah yang maha esa

memohon pencerahan
dan menunjukkan jalan
dalam perjalanan
yang banyak persimpangan

sekarang hampir pukul 4 pagi
saya masih belum terlelap lagi

kalau asyik tersengguk di office nanti
boss akan suruh ketuk ketampi
Alamak, nk buat mcm mana ni


P/S bakat pukul 3 pagi.

Bagaikan Capsicum

Pernah x dengar lelaki jangan sesekali kutuk pasal badan seorang perempuan? x kisahla apepon nada yg digunakan... sebab mereka xtau dan xkan faham 1001 perkara yg berlaku dalam badan seorang perempuan. even seorang perempuan pon xkan boleh faham 100% complication yg berlaku dalam badan seorang perempuan yang lain. the whole system and hormones is messed up and keeps on changing a few times in a month continuously forever...

pernah x ada laki kutuk korng depan2? x kisahla nada gurau ke serious ke main2 ke?

saya nk cerita pasal saya kene kutuk depan muka saya.

ada sorng laki ni kata saya ni mcm capsicum. nampak bulat dan besar dan ketot. cantik di luar.berkilat dengan warna yg menarik. tapi capsicum ni sekadar luaran je. bila makan xd rasa pape. bila potong dalam dia xd pape. even nk masak pon xd rasa pedas.

mungkin dia nk kata sy bulat n gemuk.
mungkin dia nk kata sy nampak pandai tapi sebenarnya x.
mungkin dia nk kata saya xd talent.
mungkin jugak dia nak kata saya x guna

but satu benda yang dia mention adalah saya xd personality.

masa mula2 dengar mmgla rasa marah. tapi sy x serang dia balik or lawan kata2 dia.

walaupon awk ada anak dara but saya xkan doakan pape buruk untuk mereka. i don't want them too feel what i felt.

just remember, what goes around comes around.

Mana perginya semua kedai gaun???

Last saya cari gaun adalah pada tahun 2011, untuk dinner business club sy. masa tu kawan saya bawa sy pergi sg wang plaza. sampai sana sy mmg terkejut. byk sgt kedai gaun mcm kedai utk mereka yg nk beli gaun perkawenan yg murah sikit. but sy pusing je kt sana x beli pape. too many shops and too many choices. pening!

pas2 dia bawa saya pgi lagi satu kedai kat area petaling street. kedai tu agak besar and penuh dengan gaun party and perkawenan dimana harga dia x lebih dari 400. saya survey dulu. lepas tu sy bawa kawan saya yg lain untuk beli gaun putih kt sana. Gaun kat sana walaupon murah tapi semua cantik2

weekeend lepas, sy bawa anak buah sy yg nk kawen ni cari gaun untuk sanding dia. tempat first yg sy bawa adalah times square. sy actually dh bertahun x pergi sana and last sy pergi sy igt lgi kt sana ada beberapa kedai yg jual gown. to my surprise, kedai2 yg jual gaun tu semua dh ghaib. sy bawa diorng jalan kesemua 7 tingkat and paksa diorng jalan dari satu hujung ke hujung setiap satu aras. sikit lagi diorng nk pengsan plus kecewa xd satu pon kedai gaun.

sy dgn segala confidentnya saya bawa diorng pgi sg wang plaza and yakinkan diorng yg kt sana ada banyak kedai yg jual gaun and pujuk diorng jalan sampai ke sana. well, lps sampai sana sy jadi sangat serba salah. kedai2 gaun yg pernah ada kt sana pon dh xd. kesian plak kt diorng ni. diorng x biasa jalan sejauh tu. yelah2 budak2 naik keta.

mana perginya semua kedai gaun murah????

sekarang sy curious kedai gaun yg pernah wujud kt petaling street tu ada lgi ke x...

harga kegembiraan anda: mahal or murah?

apa yang boleh membuatkan anda gembira? dan adakah perkara itu mahal????


Sy x perlukan handbag gucci atau pakaian bernilai ratusan ringgit atau pegi tempat mahal2 dan dapat layanan eksklusif.

not at all...

Pernah sekali lepas exam waktu petang kt UM, which is the last paper of the sem, saya ajak kawan saya teman saya pergi mid valley. saya ajak just untuk pergi my fav bakery, la boheme. 1 destinasi tu je. Sebenarnya mid valley hanya 5 minit dari universiti kami. tapi disebabkan time tu petang dan kene lalu federal, kami naik bas sejam nk sampai ke mid. Pas2 spend 10 minit untuk borong beli semua roti fav saya and spend another hour kt bas untuk balik. worth it? don't know. but  was extremely happy. dan saya xkan lupa kawan saya yg layankan kegilaan saya and langsung x marah or menunjukkan reaksi menyampah atau boring buang masa 2 jam kat bas semata2 pegi balik mid ats urusan 10 minit.... and that is friendship.

pernah ada skali kawan saya bawa saya pergi somewhere yg dia x bgtau destinasi. kami naik lrt pas2 naik bas pas2 dia bwa saya ke satu area yg masa tu sy x kenal sangat and x suka sangat, bawak naik lif yg gaya mcm nk roboh and pergi parking lot yg kosong. time tu dh seram sikit igtkan apalah dia nk buat kt saya kan. rupanya dia bawak sy tgk sunset kat tempat yang sangat x dijangka. yup, i was extremely happy...

Zaman matriks sy x pernah pergi outing. Pernah skali roommate sy semua kluar outing sama2 tapi sy xnk ikut ats alasan yg tidak munasabah. Mereka kluar pagi and tinggalkan sy sorng2 dlm bilik. But mereka call sy and check all the time kalau sy dh solat, saya dh makan, sy dh siapkan assignment sy and so on. Time tu langsung x rasa sedih ditinggalkan. Rasa gembira....

Feel loved.

Saya ada sorng kawan yg mempunyai camera canggih. Pernah skali tu kedudukan bulan sangat dekat dengan bumi and semua orng post pasal kecantikkan bulan kt fb. Tapi di area saya mendung n x nampak langit langsung. Sy bgtau kawan sy tu. And the next thing i know dia tangkap gamba bulan tu guna camera canggih dia and upload kt fb dia and tag sy. That was sweet.

So, yes.... my happiness is very expensive. Because you can't buy it with all the money in the world. It comes from a truly honest heart.

Patutlaaa

saya pelik jugak sejak beberapa bulan lalu pageviews utk post "air detox" saya meningkat. saya dulu google mcm2 nk dapatkan cara buat air detox ni. so hari ni sy pon google 'air detox'

So here it is

patutla meningkat.... dh first image dan first link pon menuju ke blog sy. so sy pon pegilah balik ke post tu and tukar nama post tu ke "air detox part 1"


guess what, xd effect.

so... kalau korng goole resepi air detox, selalunya korng akn jumpa yg hanya menggunakan lemon, mint dan timun. so mana dapat resepi tambahan oren dan limau???? actually sy bc ni kat facebook. daripada shared post. and actually air detox x payah nk mash bahan2 lps masukkan dalam botol pon. tapi ntah kenapa gamba tu menunjukkan mash, so sy pon mash

Balasan: K.A.R.M.A

Saya pernah tulis kt status fb sy

When i was a kid, he/she used to label me as "something" all the time. It hurts me so bad that i climbed a tree really high and cried alone for hours. but i believed that Allah is watching everything. time pass by, we build a better relationship and i almost forgot everything happened...
MashaAllah
After 15 years, now, he/she called me and cried that some people call him/her just the same as he/she used to label me.

Maybe you didn't realize that it's karma and you didn't apologize. but i choose to forgive you and pray for things to get better in your life.

This is a true story. And this is how karma works…

Saya slalu pk kenapa certain2 benda terjadi kt saya sahaja. Mungkin sebab saya cepat maafkan orng. So orng pon pk saya ni nampak mcm bodoh so bolehla ambik kesempatan dengan membuat ayat kesian or merayu bagai. But one thing people fail to realize…

I NEVER FORGET!!!

Saya bukan jenis yg berdendam. Sbb saya takut kalau sy balas dendam, benda tu x jadi or x setimpal dengan apa yg orng buat kat saya. Jadi saya selalu serahkan kepada dia Yang Maha Berkuasa. Cuma satu je doa saya,

When karma hits them. Please Ya Allah, let me watch… so that I know life is fair.

Tapi saya bukan berdoa mcm ni untuk semua orng. Kadang2 saya berdoa certain orang x mendapat balasan di dunia kerana saya percaya balasan di akhirat jauh lebih azab berbanding balasan di dunia.

Hak istimewa bagi mamak

Sebab nila setitik, rosak susu sebelangga

An individual does not represent a whole community..

I am proudly an Indianmuslim
We do speak fluent tamil in our family
We do still wear sari, chudithar, lengga and other indian attire(dengan cara menutup aurat)
We do watch ridiculous tamil movies and listen to tamil songs.
We do still practice our indian culture.
and on the top of everything, we do not need hak istimewa.

Tanpa hak keistimewaan pon kebanyakan dari kami berjaya, bukan nk tunjuk bangga or riak, tapi itulah kebenarannya. bagi saya, seseorang boleh tukar agama atau warganegara. tapi bangsa tu pemberian tuhan, how can you change it? that is totally ridiculous and nonsense.

I just want people out there to know that most of us does not support him.

Penipu

Sejak kecil lagi kita diajar, kalau menipu kene potong lidah. Saya taktaulah korng diajar mcm tu or ada versi lain mcm kene tangkap dgn hantu or pape. Saya diajar kene potong lidah. Tapi tengoklah zaman skrng, sesetengah orng even dh kene potong lidah still boleh terus menipu. Iaitu dengan menaip. Sama ada di fb atau melalui telefon pintar.

Saya someone yg kuat menipu suatu masa dulu. Penipuan yang sgt strategic okey. Saya plan awal2 semua benda. Nk kantoi mmg sangat jarang. Hahaha. Ntah mcm mna tiba satu masa saya mula sedar or ‘insaf’. Saya xdlah kantoi pape orng ada pape besar yang berlaku. Mungkin saya dapat hidayah. Sbb time tulah saya mula solat 5 waktu, mengamalkan perkara2 sunnah, jaga pakaian, jaga mulut jaga mata jaga semualah.

But… that is how I learn to detect liars.

So saya nak kongsi sebab2 manusia menipu mengikut logic akal fikiran saya berdasarkan pengalaman saya sendiri dan pemerhatian terhadap penipu depan mata saya.

1. Perhatian
Ni memang sebab paling utama saya menipu dulu. Saya nak kan perhatian. Saya nak masuk dalam conversation orng. Mengadakan cerita. Kadang2 melebihkan cerita. Nk nmpk hebat. Hehehe but in time sy mula sedar itu semua x bermakna. skrng lbh suka mendengar berbanding berkata2

2. nak jaga hati
Ni alasan yang saya paling takkan terima. Menipu sbb nk jaga hati. Sampai bila nak sambung menipu utk jaga hati. Tau x tipu tu just bertambah sbb nk tutup penipuan sebelumnya. Then bila satu masa terpaksa bgtau perkara yang sebenar, tau x perasaan kecewa orng yg kene tipu tu nanti. Perasaan yang ‘selama ni semuanya penipuan’. Kesian kat orng yg kene tipu tu. Ataupon just biarkan sesuatu tu sebagai penipuan selama2nya. X pernah nk berterus terang or ngaku. Yg menipu pon terus lupakan penipuan yg dibuat. Orng2 jenis mcm ni nk kata apa pon saya xtau…

3. selamatkan diri
Saya paling x respect orng mcm ni. Ada sesetengah sanggup menuduh orng lain semata2 nak selamat. Orng yg kene tuduh plak langsung x tahu menahu kene tuduh. Kesian dia. Jadi mangsa penipuan orng lain. X pasal2 kene pandang serong dari orng lain. Kalau menipu tu memudaratkan diri sendiri xp. Ni main dengan orng ke-3.

4. taknak rasa bersalah
In my opinion ni sikap orng plng xd ‘gaurevem’. Itu bahasa tamil. X reti nk translate. Martabat kot.  Hehehe kalau dh buat salah, pergi ngaku jelah. Mcm mungkir janji. Pergi ngaku jelah. Even dh berkali2 mungkir janji, dh itu mmg sikap diri, menggambarkan kualiti diri, so pegi ngaku jelah. Tau pon perkara mcm tu low kan diri sendiri pada pandangan orng lain. Dh x reti2 nk insaf or nk mengubah diri sendiri so nk buat mcm mna kan. Perlu ke nk menipu. Kan mmg salah diri sendiri. Pelik, boleh plak kan diorng rasa bangga/berpuas hati lps menipu selamatkan diri. Boleh tenang plak kan. Xtaulah orng mcm ni nak masukkan dalam kategori apa.

5. Menipu menjadi kebiasaan
Kepada orng mcm ni satu je sy boleh komen. Semoga Allah memberi hidayah dan menunjukkan jalan yg benar. Hanya dia sahaja yg mampu menolong.

Bak kata orng kampong saya, Jangan menipu banyak sangat . Nanti lama-lama jadi pencuri .

Nmpk x kegeraman saya dlm penulisan hari ni. Inilah perasaan bila x habis2 kene kelentong dgn orng yg sama walaupon dh byk kali kantoi n dh bgi warning. Saya ni pon boleh dikatakan bodoh gak, still berkawan dgn orng mcm tu.

Insiden depan library...

Saya memang ada habit dengar lagu kt youtube sambil bekerja. Tapi jarang skali saya dengar lagu melayu. Ntah mcm mana hari ni sy dengar lagu melayu. And tiba2 saya teringat satu insiden zaman matrix yg membuatkan saya senyum sorng2…

Saya rasa saya dh pernah cerita benda ni. Tapi bila cari balik kt previous post mcm x jumpa. Tapi xplah, saya cerita balik, korng pon bacalah balik…

Hari tu hari jumaat. Kelas pada hari jumaat habis pkul 12. Kebetulan hari tu kami sekelas pergi library. Beberapa minit sebelum pukul 12 roommates sy msg ajak pgi café beli makanan sama2 sebelum balik bilik sama2. memandangkan library macam betul2 kt center café, tutorial room dgn lecture hall, semua setuju nk berkumpul kat depan library.

Kalau hari jumaat library mmg ramai. Saya pon xtau kenapa. Sy terlambat sikit nk keluar sbb sesak sangat and roommates sy dh tunggu saya depan library. Saya rush and serabut keluar sebab saya tak suka orng tunggu saya. Saya tgh angkut buku and pensel box menuju ke pigeon hole depan library untuk ambik beg.

Zaman matrix ada satu lagu ni famous sangat. Lagu ‘dua hati menjadi satu’. diorng panggil lagu cornetto. Saya x pernah tau kenapa orng panggil lagu tu lagu cornetto.

Back to the story. Time tengah bersesak menuju ke pigeon hole tu, pensel box saya terjatuh. pensel box saya sangat besar okey. I have a complete set of stationaries. Saya nak tunduk ambik tapi buku saya besar and berat dengan beberapa kertas lecture notes lagi. Dan kebetulan ada geng besar laki lalu. saya tunggu diorng lalu sambil betulkan buku2 and kertas saya sebelum saya tunduk untuk ambik pencil box tu.

Tiba2 ada salah sorng daripada geng laki tu tunduk and ambikkan pencil box. saya terkaku. Right on that time ada satu geng prmpn tgh nyanyi part chorus lagu cornetto. Agak kuat sampai saya and geng2 laki tu boleh dengar. Saya cari sape mereka yang nyanyi tu, kene sangat dengan situasi ala2 hindustan saya ni. Rupanya2 roommates saya dengan kawan2 lecture diorng. Nyanyi chorus sambil gelak2 and pandang saya. YA ALLAH YA TUHANKU YA RABBI. Malu sungguh malu x terkata okey…

Time laki tu hulur saya x pandang muka dia pon. Sangat malu. Just senyum and ambik. X cakap thanks pon. Dia terus berlalu pergi. Saya xtau pon sape laki tu. Saya try tny budak2 nakal yg nyanyi chorus tu tapi diorng pon x perasan muka dia sbb laki tu membelakangi diorng and hadap saya.

Library KMPK. (gambar google image)

Hari yang sangat cartoon

Hari ni saya ada interview. baru semalam dapat call. interview pukul 2. semalam lagi saya dh plan nk bawa sijil terus pegi kerja nanti. pas2 kluar awal time lunch, ambik bas, naik lrt n pgi tempat interview tu and cari bangunan tu pas2 singgah masjid jamek makan smthng shopping sikit pas2 balik. plan dia sgt simple dan smooth kn? tapi bukan itu yg terjdi.

Pagi2 lagi saya dh buat hal, tertinggal sijil2 saya kat rumah. by the time sy sedar perkara tu dh too late untuk berpatah balik. ingatkan nk minta budak rumah tolong bawakan. tapi bila pk balik better xyah. pgi ambik sendiri je. xyah meminta n menyusahkan sape2. inilah padah bila kita berada dalam keadaan marah. buat benda x fokus. mcm manalah boleh terlupa sijil kan... so tukar plan ambik teksi pukul 12 rush balik rumah ambik sijil tunggu bas n pegi ktm. minta tolong akak office punch out kan pukul 2(half day).

sampai je office, saya tengok borang saya mohon halfday semalam masih di atas meja manager saya. and dia belum sign. dh pening dh pk bnda tu. dia slalu masuk pukul 10. tapi sy tunggu sampai pukul 11 dia x masuk lagi. baguslah, dh pegi site agaknya, mesti masuk after lunch. bolehla nk menghilangkan diri pukul 12. at last pukul 11:40 manager tu masuk office. alamak! habisla kalau mcm ni. xleh kluar. nk pgi tahan teksi lagi. time2 mcm nilah sy teringt application myteksi

saya pernah guna dua kali and saya puas hati. so just tempah teksi pukul 12 la. first tersalah select pick-up point. terpaksa cancel booking pertama. lps berjaya buat booking yg kedua terus keluar office senyap2. kt application myteksi tu, kat screen tu dia tunjuk mcm gps boleh tgk teksi driver tu dh kt mana. boleh jugak check nom hp driver yg kita booking tu utk call and bgtau kita tunggu kt mana. so sy callah laki ni n bgtau sy tunggu kt bus stop mana. sy tgk screen phone sy n sy prasan dia salah jalan. makin lama makin jauh2. at last laki tu sendiri call n kata dia salah jalan suruh tunggu 10 minit lagi. haih mmg xla. dh lambat. so sy cancelkan booking tu lagi and mencuba nasib sekali lagi. finally dapatla uncle chinese ni. by the time uncle tu sampai dh pukul 12:30 dh. adoi buang masa stgh jam. jumaat, traffic jam xyah citelahkan. tension kot ddk dlm teksi tu. sampailah rumah beberapa minit sblm pukul 1.

lari masuk rumah cari file and then bru sy prasan xd fotostet sijil. Ya Allah ya tuhanku ya rabbi. kalut sekejap. dh cuak dah. and then teringat slip gaji kt office lupa nk fotostet. and then resume sy pon xd. apa bendala sy ni. knplah x check malam tadi? confident sgt ada extra resume and fotostet sijil sbb sy mmg slalu simpan extra. panik! panik! panik! saya dhla xtau kedai yg ada service printing kt area rumah saya. nk cancelkan interview pon x boleh sy dh mohon cuti kang sia2 kene potong gaji. nak pegi office balik mcm dh x sempat dh. kang manager pelik sy dh mohon cuti, melarikan diri senyap2 pas2 muncul balik. klu manager tanya xtaulah nk jawab apa. nk tundakan pon x boleh nanti kene ambik cuti lagi n potong gaji lagi.

lbh kurung pukul 1 lebih sy redha and call company tu dengan harapan ada sape2 yg x pergi lunch and answer call saya. sangatlah gembira bila ada orng jawab call and dapat lambatkan interview ke pukul 3. so benda pertama sy buat call kawan sy yg tinggal berdekatan nk tanya mana kedai printing. brape kali ntah call dia x answer langsung. saya whatsapp suruh dia answer call sy sbb urgent. lps beberapa kali saya call baru dia answer. boleh plak dia bagi alasan dia x save nom saya and dia ingatkan orng u-mobile yg call nk minta hutang. aish rasa mcm sekeh budak ni. buka e-mail, copy resume and scanned copy of my certificate yg kt sent item and masukkan dalam pendrive.

sempat solat zohor. nak keluar n nk pakai kasut, baru teringat saya xd kasut formal. kasut yg sy pakai pergi interview slama ni kasut show yg kt showroom office saya. kebetulan muat so saya 'pinjam' secara rahsia. hehehe. tadi lupa nk 'pinjam'. yang ada snickers and heels ntah brape inci tu je. xkan nk pakai heels yg tinggi melampau tu. dahla kene jalan jauh. lantakla. baju kurung dgn sneakers. walaupon pelik tapi better dari pakai selipar putih sy. pakai kasut terus keluar and tunggu bas. 

inilah kasut yg sy slalu 'pinjam' tu. hehehe 

alhamdulilah bas cepat sampai. pegi kt tempat kedai printing tu. kat area sana mmg sangat banyak kedai printing. tapi semuanya tutup sbb diorng pegi solat jumaat. rasa mcm nk nangis guling2 je kt tgh jalan tu. pusing sana pusing sini jalan sana jalan sini xtau nk buat apa. terserempak kedai yg jual tiket air asia. lantak kau lah sy masuk dgn muka selamba. nasib ada akak manis ni tgh ddk sorng2 je. peramah. kaunter lain semuanya kosong maybe sbb diorng pgi solat kot. dengan muka segala kesian saya tanya boleh x print resume and certificate sbb sy nk pgi interview. akak tu kata boleh tapi harga sehelai 50 sen. mahal kau! black n white je pon. xplah, emergency punya pasal. halal lah

printer tu punyalah lembap sampai sy rasa nk gigit printer tu. tau x sy tgh rush n sgt urgent. dh pukul 2 dh. dalam sejam lagi sy interview. KTM dhla 'laju'. habiskan benda print n tunggu bas and sampai ktm pon dh pukul 2:30. tgk ETA next train adalah pada pukul 2:48. speechless. whatsapp sorng2 ngadu nasib. hahaha. nilah part paling kesian sepanjang hari. Alhamdullah KTM sampai tepat pukul 2:48. x lambat walau seminit. tapi x sangka dia akn berhenti kt tengah2 landasan otw nk pgi KL Central. tunggu signal katanya... lps tu tunggu lama2 kat stesen bank negara. kalau sy ni hulk dah lama sy seret dh ktm tu. meluncur mcm ice skating je ats landasan. time kt stesen bank negara, e-mail interviewer tu kata sy lmbt sbb ktm and sy minta maaf. KTM yg lambat sy plak yg minta maaf kan. xplah. saya pon ada salah jugak. buat cartoon sape suruh.

tau x jalan nk pgi company tu mcm mana? macam ni...

macam ni okey. kt tepi highway yg ada flyover and jalan besar iaitu jalan sultan ismail. macam jungle tracking dah. nasib pakai kasut. kalau pakai heels yg ntah brape inci tu mmg nangis ddk tepi tangga jelah. nk cari management office punyalah payah. tanya pak guard tu tanya mamat ni tanya abng parking tu tanya makcik cleaner ni. at last sy sampai stgh jam lambat. isi borang n buat typing test. akak office tu tanya mana fotostet slip gaji. saya dengan segala spontan nya jawab x dapat sbb slip upon request. sya janji hntar scanned copy esok. hehehe

saya xtau kenapa banyak company suka sangat bagi borang suruh isi padahal dalam borang tu minta sume benda yg ada kt resume. menyusahkan je!

anyway dh siap isi borang and test sy terpaksa tunggu sampai pukul 5 lebih sbb orng yg nk interview sy tu x sampai2 lagi. lps smpai tu bukan nak minta maaf buat sy menunggu sejam stgh. its okey... syy mmg enjoy menunggu. ddk termenung dinding yg putih dan kotor itu. nasib x tertido.

cukupla kisah sampai pukul 6. tak larat nk sambung sampai pukul 8 malam.

kesimpulannya saya x makan langsung hari ni. lepas melalui macam2 stress, naik turun bas naik turun lrt naik turun ktm, berjalan jauh. saya pon xtau mcm mna saya masih bertahan. even sampai skrng pon saya langsung xd selera.

haih hati. tiba2 mogok berlpar ni kenapa? susah hati ke???

actual issue on birthday prize

Sebenarnya, selama ni saya ingat masalahnya adalah saya tak tau nk minta apa bila orng tnya saya nak apa untuk hari jadi. punyalah sy pk sebulan buat draft taip padam taip padam taip dan padam akhirnya finalize 7 perkara dan publish post sya lebih kurang seminggu sebelum birthday saya. rupa2nya masalah sebenar bukanlah saya xtau nak apa. sebenarnya saya x pandai nak minta


saya memang sejak dulu lgi x suka meminta. either i work for it or i don't own it. even minta tolong mcm pesan orng belikan pape, or minta tolong drop or pick-up walaupon laluan yang sama, saya akan rasa macam saya menyusahkan orng. saya slalu tunggu orang offer je.

however, saya berjaya mendapatkan 1 handbag time teman orng pgi shopping. anak buah saya sorng ni. cita rasa kitorng susah nak sama. saya x suka apa yg dia suka and dia x suka apa yang saya suka. ntah mcm mna berjaya sama2 pilih handbag. kecik dari handbag saya sebelum ni tapi cukup2 dan selesa. akhirnya boleh buang handbag saya yg koyak rabak tu.

korng pernah x bawa orng yg x sama citarasa pgi shopping? ada 2 possibilities. sama ada bermasam muka or berjaya pilih benda yang nak dibeli. macam saya and kawan2 saya, citarasa kitorng mmg x sama, tapi bila sya ajk teman beli something, mereka refer kepada citarasa saya and thats how kami akhirnya beli barang. kalau saya teman kawan saya shopping pon, saya akn tny dia nk cari yang mcm mna and tolong dia cari, pilih dan komen benda tu, walaupon kadang2 saya rasa apa yang dia nak tu merepek, tapi asalkan mereka puas.

tapi benda akan jadi sgt complicated bila bawa someone yg berlainan citarasa pgi beli something untuk diri kita, dan orng tu cadangkan something yg memang mereka tau bukan itu yang dicari atau something yang mereka tau memang kita xkan pakai, lps tu buat muka and tunjuk boring or sikap malas nak layan lepas pendapat mereka kene reject. cuba bayangkan sy bw someone untuk beli slack hitam. bukan ke dh mmg jelas terang dan nyata saya nk beli slack hitam sahaja dan yg bezanya material dimana sy perlukan pendapat org. itu pon jadi masalah. sangatlah menyampah sampai sy campak je apa yg sy ambik and x beli pape. mood out and menyesal x sudah. bazir masa dan tenaga dan duit adalah. datang sorng2 and beli lagi better! just sbb kawan dia sebelum ni lbh kurang sama citarasa dengan dia dan jns yg akan beli dan pakai benda2 yg dia cadang x smestinya saya pon mcm tu kan. pfft! xtau nk kata apa


kesudahan walaupon dh seminggu sampai hari ni saya belum pegi beli slack lagi. slack saya yang asalnya 2, satu dah mcm... xtau nk guna istilh apa. 'reput' kot. macm pelik je...  and satu lagi koyak sbb jatuh time tgh jalan balik. mcm mana jatuh? saya pon xtau. sedar2 dah terduduk ats jalan raya.

ntah mula cita apa sampai melencong ke cite apa

I am 24

I am officially 24 now.
people ask how does it feels. i don't even know what is that suppose to mean. it feels like yesterday. hopefully still feels the same tomorrow.

as usual, i silent my handphones and sleep. I am not the kind of girl stay awake until midnight and waiting for hundreds of wishes. tu mmg habit sy sejak zaman sekolah lagi. i usually deactivate my facebook account. but since i'm doing online business this year, i can't do that anymore. so i block everyone from writing anything on my wall. but why we can't block people from tagging us anymore???? why facebook? why??? anyway, i just make sure nothing appears on my wall without my approval.

why do i do this? i don't know but it's fun... i believe i have my own reason for doing this.

i learned too many things when i was 23(that was yesterday). at first i was like, "i am in a phase of life that i never wanted to be. i never knew life is this hard. i never knew thing will get too complicated and i never even thought in my worst nightmare i am where i am now bla bla bla **twinkle twinkle little star**" and so on. childish. but thinking of it right now, i do learn a lot and changed my way of thinking.

great things happened.

A mother told me she wish her daughter is more like me. That was an emotional day and that meant a lot to me. and thats how i know that i might doing it right.

bad things happened too

i was devastated when someone i know and i kinda trust, lied to me. it happened before but i thought whatever happened in the past was a lesson and the same mistake won't happen again but i was soo wrong. and all this while the 'someone' have always been a liar......
and now i know that is the 1 person that i shouldn't trust in my whole life. We are still friends and nothing much changed. maybe because i forgive people. but definitely, things won't be the same anymore...

I predict my 24 will be like
Bila nk kawen? bila nk ada anak? bila nk tambah lgi satu? bila nk keje bank? bila nk beli kereta? bila nk hidup? bila nk mati? bila nk kiamat?
rasa geram tu mmg sgt geram, ikutkan hati nk je sekeh sorng2. igt sy ni ape? tuhan?

Apepon, Alhamdulillah, saya syukur sy dh belajar hidup sendiri. so that in future if anything happens sy tak perlu harapkan orng or x jadi beban kepada orng lain. 

Birthday prize

Saya sebenarnya dah agak bertahun jugak x merasa hadiah hari jadi ni. tak pernah ambik kisah pon dpt hadiah ke x. setiap tahun orang akan tanya saya nak apa. saya x pernah ada idea nk minta pape. sy just bagi alasan biar saya fikirkan dulu dan bagitahu kemudian. dan kemudiannya tak pernah tiba sampai semua orang terlupa termasuk saya. so tahun ni saya nk buat list hadiah yg sy nk minta.

First draft was made on 20/06/14

1. Handbag/poket doraemon

Handbag/poket doraemon yg sy bw pgi kemana2 tu dh koyak. saya malas nk kluar beli handbag baru. sbb kalau saya cari handbag, sy akn cari yg betul2 sy suka. skali dh jumpa terus sy akan beli and balik. tapi nk cari bgi yg betul2 suka tu yg payah. bak kata mak sy, klu bw sy mmg banyak songeh sy. itu x betul ni x betul semua x suka. padahal klu belikan papepon saya pakai je tanpa buat bunyi. sbb tu mak sy x prnh bw sy time nk beli barang utk sy. sbb klu belikan apepon sy akn pakai gak tapi kalau ada yg t'pk nk belikan sy handbag ikut citarasa saya, boleh refer sini ----->  http://sitibrightness.blogspot.com/2014/03/my-kind-of-handbag.html

2. Dompet
Saya seriously dh x igt bila last sy beli dompet. dh bertahun. last yg sy igt time sy blajar kt matrix mak saya beli 1 dompet brown n 1 kelabu. sy gna dompet brown n dompet kelabu tu mak sy simpan kt bilik sy. dompet brown tu dh merasa tom yam, ayam kurma, nasi goreng, sambal nasi lemak..... semua2 lah. xd yg dompet  brown sy x prnh merasa. so, lps hbs matrix, lbh kurang 1 sem saya gna dompet brown tu kt UM. lama2 sy pon sedar dompet brown tu dh pudar dgn segala warna makanan n minyak. kebetulan time balik rumah cuti sem sy terjumpa dompet kelabu yg mak sy beli tu. terus sy simpan elok2 dompet brown tu n pakai dompet kelabu plak. sejak hari tu sampai skrng sy still gna dompet kelabu tu. dompet brown tu plak masih elok dan selamat di bilik sy kt kmpng.

so dompet yg sy nk senang je. warna x terlalu bright or garang and saiz n compartment dompet tu haruslah seperti gambar di bawah.

3. White n Red

Baju2 ni sgt attract sy. baju putih dgn border merah.


4. Beats Earphone
Saya kadang2 suka dengar lagu dri laptop or tgk drama series dri laptop guna earphone. and i do really love the sound of clear music. earphone tu penting for good music u know. dia mcm slama ni korng dgr satu lagu and then bila dengar menggunakan earphone yg berkualiti, korng mcm dengar music tu dari dimension lain and suddenly sedar kewujudan mana2 instrument dlm music tu yg korng x pernah sedar. last sy check kt apple store harga dia adalah RM400. but i won't lie that my fav was RM800+/-

5. Wangian
beberapa hari lepas saya teman kawan saya pegi beli wangian. dia beli wangian kat victoria secret, nu central. punyalah segan saya nak masuk kedai tu sbb, u know, mereka specialize dlm apa. dahla salesperson dia semua laki, lagilah saya segan. so most of the time sy stay kt luar buat2 x kenal kawan sy tu. tapi kawan sy ni nk jugak libatkan saya dalam pemilihan wangian dia. so kami ada try beberapa perfume, mist dan lotion dia. saya bukanlah jenis yg suka pakai wangian. tapi ntah knp sy suka sangat bau wangian kt sana. lebih banyak yg menepati citarasa sy. saya x suka perfume yg ada alcohol sbb sy x suka bau dia and saya boleh bezakan perfume yg ada alcohol dgn yg xd alcohol hanya dgn cium bau dia je. dan saya x suka wangian yg kuat sbb sy xkan rasa selesa bila orng kata bau sy wangi bila sy jalan cross mereka. DOSA!!! saya lebih suka bau combination of fresh and sweet. so wangian kat sana mmg mostly menepati citarasa sy. cuma saya tak beli sbb sy takut sy xkan suka. but mcm biasa. kalau orng yg belikan saya akn guna jugak. hehehe


6. Home gardening.
saya dh lama nk buat home gardening sbb ada beberapa benda yg susah nk jumpa kat KL and boleh dapat di depan umah or belakang umah kt kampung saya. so sy nak 3 pokok which is pudina/mint, daun pandan dan daun kari. saya seriously xtau mana nk cari pokok2 ni kt KL. sy x kenal mana2 nursery pon.


so, for number 7, the last but not least. kpd sape2 yg dapatkan saya hadiah last ni, seriously i will love u guys like forever. i mean it. this present will change my life and i will never ever forget u guys.

7. Pet
what is the big deal with pet? pet jenis yg sy nk bukanlah hamster ke, kucing ke, ikan ke apa ke. well, susah nk cerita so sila refer post ketiga sy dlm blog in which is in August 2010. klu malas nk cari ni link dia -----> http://sitibrightness.blogspot.com/2010/08/leo-lion-my-pet.html

semestinya sy ada pilihan ke-dua, sila refer video ni.... Click here

 Pilihan ketiga? yup, I want  polar bear!!!



Lepas pk slama sebulan saya hanya dapat list 7 item ni je. good luck everybody!!!!

ada beza

Ramai yang x perasan perkara yg sekecil semut sebenarnya ada perbezaan yang sangat besar. ada yang kata tak kisah, ada yang kata tak bermakna, ada yang kata tak pernah ambik peduli dan ada yang kata tak pernah tau. Percayalah, itu semua hanya alasan.

time orang drop kita
ada beza antara orang yg drop kita kt sesuatu tempat, tunggu sampai kita dh masuk dengan selamat and baru bergerak
dengan
orng yg terus gerak ke destinasi mereka lepas drop kita kt sesuatu tempat, .

time ada 2 benda yg sama
ada beza antara orang yg bagi benda better kat kita and ambik yg lgi satu
dengan
orng yg ambik benda better and bgi kita yang lagi satu
dengan
orang yg just ambik mana2 x kisah.

apabila tgh bersembang dan nfon berbunyi
ada beza antara orang yg terus lyn nfon
dengan
orang yg cakap sorry and baru layan nfon
dengan
orang yg akn silentkan nfon lps check n teruskan bersembang.

ada beza antara orang yang cari kita time senang
dengan
orang yg cari kita time susah
dengan
orang yang cari kita time tgh senang dan susah.

bila dh plan buat pape
ada beza antara orang yang cancel plan dengan kita untuk aktiviti dengan orang lain
dengan
orang yg tolak ajakan orang lain sbb dah ada plan bersama kita
dengan
orang yang orang yg cancelkan plan bersama orang lain demi aktiviti bersama kita

bila berpisah
ada beza antara orang yang pusing belakang pandang kita sebelum menghilang
dengan
orang yg akan jalan terus dan menghilang

klu nk taip sebenarnya byk sgt. mmg xkan habis. it is just a very small thing that we do in our daily life without we realizing it. but, these small things always explain many things...

A part of me went missing

There is something that i always and really want to do in my life. that is travelling. not like travelling with my family. it's either with friends or alone or with the loved one.i never really talked about it before. i never really expressed it to anyone. maybe because of my culture, which is more to 'woman should stay home and look after husband n family' and stuff. but lately, i don't care anymore. that is what i want.

so time kecik2 dulu saya x banyak melancong. pernahlah pegi india, pas2 pegi penang and then pegi pulau pangkor. tu je kot. semuanya dengan fmly sy yg sgt besar. best tu memangla best sebab ramai, meriah and riuh. tapi kadang2 rasa macam x puas sebab xleh buat benda yang kita nk buat sebab kene consider orang lain jugak and ikut perncangan orang yang plan trip tu. saya nak plan my own trip. saya nk ke banyak tempat and nk makanan makanan special area sana. so sy pk tunggu sampai saya besar and dah bekerja so that i can save some money and travel to the places i wanted. so now saya ada save money cuma saya xleh nk travel ats faktor kerja. that is pathetic!!! saya ada passport yg ntah bila sy nk renewnya. it's really complicated actually.

saya xd teman untuk travel dengan saya. yg ada sorng tu suka menaburkan janji2 manis palsu pas2 mungkir janji. dia je pgi merata. yg ada pon jenis xleh dibawa travel bersama. x sehaluan. hehe... kadang2 terpk jugak nk just packing barang and redah mana2 sorng2. saya bukannya x biasa bersorang2. cuma bila pk kan keselamatan saya x brani buat mcm tu. skrng ni mcm2 kes. kalau ada keta beranilah redah je sorng2 pegi mana2.

saya dh mcm lama sgt mecari peluang utk travel mana2. sampai skrng dh sampai ke tahap bila tgk gamba kwn2 travel mcm ada satu perasaan mcm jiwa meronta2. Lebih2 lgi time tgk gamba tempat and gamba makanan. mcm ada satu perasan yg xleh di explain. like that could have been me and what am i doing here like i'm wasting my life or something. that feeling of sad and confusion and angry at the same time. -_-

I really really really wish that my future will be with someone who travel a lot. or at least willing to take me to places. sy x demand pgi under expensive package or duduk hotel mahal2 and stuff. saya just nk tgk banyak tempat. nk experience negara orng.

The awkward moment

Recently sy mengalami byk awkward moment. saya tak tau lah sy yg kene culture shock ke ataupon selama ni sy yg x betul . saya just nk cerita 2 benda je yg mcm plng effect sy

1. belanja makan???

Situasi 1

first sy teman kawan sy sorng ni pgi dinner dgn kakak dia n adik dia. dia yg ajak. plan nya dia nk belanja kakak n adik dia makan. sampai je ke tempat tu, sy terus duduk kt meja sbb tempat tu agak crowded, takut nanti x dpt meja. shortly kakak dia pon dtng ddk tepi. sgtlah awkward sbb sy xtau nk ckp apa dgn dia. masing2 hadap nfon. sy try ajk bersembang but seems like kakak dia jawab spatah2. mcm xnk bercakap. sy xtau dia x suka sy or mmg dia jns jawab spatah or dia tgh busy dgn nfon dia.

awkwaaaaard~~~~~~

pas2 kawan sy muncul dgn 4 pinggan. mereka bertiga. so sy pelik sekejap. sbb sy xtau dia beli apa untuk sy sbb dia x tny pon sy nk mkn apa. sy pandang je dia. tiba2 dia tny sy nk apa n suruh sy pgi beli. ok in my fmly or my culture, bila kita dh bw orng mkn, x prnh2 akn ada sorng tertinggal mcm tu. even masa sy practical dulu, sy tersesat dalam satu department lunch, dimana sy dh suruh waiter tu asingkan bill n sy akn bayar sendiri, tapi ketua department, indian tu x kasi n bayarkan skali utk sy sbb dia kata dia nk bayar untuk yg lain n tak nak sy sorng yg bayar sendiri.
So now, sy dh mcm, what? Is it? Really?wow! okey… so sy pon pegi beli sendiri.

Situasi ke-2

Sy pgi selatan untuk lawat kawan sy yg baru melahirkan anak. Sy pgi dgn kawan KL sy n kitorng tumpang tido kt umah kawan kpd kawan KL sy. So masa kitorng dh nk balik, kawan kpd kawan KL sy tu bw kitorng lunch dlu sebelum drop kitorng kt stesen. Dh hbs makan tu sy nk pgi bayar. Tapi kawan kpd kawan KL sy tu dh pgi dulu n tgh bayar.  Sy dengar mcm dia sebut makanan kitorng tdi. So sy pon patah balik n duduk kt meja dgn kawan KL sy. Kawan KL sy tny sy dh byr belum n sy jwb tak sbb kawan kpd kawan KL sy tu bayarkan. Kawan KL sy buat muka pelik n kata kawan kpd kawan KL sy tu bayarkan utk dia sahaja. Saya bayar sendiri. So once again sy dh mcm what? Is it? Really? wow! okey. Tgh blur2 lgi kawan kpd kawan KL sy dh sampai. Kawan KL sy tny dia dh bayarkan skali ke. kawan kpd kawan KL sy tu jawab dia bayarkan utk diorng je. Sy pon bangun n pgi bayar.

Is this really normal? Like… this is awkward to me. I’m not used to this kind of situation. Bila dgn orng luar tu lain cerita tpi bila bersama dgn kawan sendiri, I feel awkward. Mcm x kene... bukanlah nk terhegeh nk orng belanja sy makan. Alhamdulillah rezeki sy cukup untuk menampung makan minum sy. cuma selama ni dalam situasi yang mcm tu, slama ni orng bayarkan skali, x pernah mcm ditinggalkan..

2. tetamu or transparent
benda yg berlaku time pgi selatan jugak. kan kami tumpang umah kawan kpd kawan KL sy tu.  kawan KL saya dan kawan kpd kawan KL saya tu mula bercerita perihal mereka pergi melancong, orng sana dan sini. nak kata diorng dh lama x jumpa pon x jugak. saya igtkan sekejap je saje nk catch up. but no, i was soo wrong... the whole trip mereka sembang psl something yg sy x boleh nk jump in n join conversation diorng. Most of the time sy cuma ddk mengelamun sorng2, korek nfon sy or cuba dengar conversation diorng but then x faham n sambung berkhayal. so sy akn jadi transparent most of the time... bila tiba2 diorng sedar or sy yg sedar situasi yg tgh berlaku, which is sy wujud antara mereka tapi mcm x wujud, that moment of silence is sooooo AWKWARD

selama ni, bila saya terima tetamu baru or ada orng baru yg muncul antara fmly kitorng, kami akn bersembang dengan dia pasal dia and then cerita sikit pasal diri kami lps tu bersembang pasal smthng yg common so that in an hour or so kami boleh bersembang sama2 and share pengalaman masing2 and tak terbuat benda yg tetamu tu akn rasa janggal or awkward. but this situasion is soo terbalik

3. 

pemandu vs pengguna pengangkutan awam

mmg lumrah bulan pausa jem teruk. mcm kat office saya, muslim je yg balik awal, non-muslim masuk lmbt n balik lmbt. saya rasa semua office kt malaysia patut amalkan benda yg sama untuk kurangkan jem n bgi peluang kpd yg berpuasa. lgi satu, bazaar ramadhan pon kdng2 punca jem jugak. sbb ada jalan yg terpaksa ditutup.

ok saya bkn nk bincangkan punca jem. ada smthng yg orng ckp kat sy yg membuatkan sy pk n bandingkan apa perasaan pemandu n perasaan pengguna pengangkutan awam semasa jem ni terutamanya waktu puasa mcm skrng ni. saya nk defend perasaan pengguna pengangkutan awam mcm sy ni.

pemandu, habis je waktu kerja terus masuk pengangkutan msng2 n balik. time tu mood diorng elok lgi. yg x eloknya bila bertembung dgn jem.

kami pengguna pengangkutan awam kene keluar office, seberang jalan and jalan lagi sampai ke bus stop or stesen x kira hujan or panas dgn kerisauan possibilities kene ragut, kene culik or rogol n mcm2 lgi. dah sampai bus stop or stesen, kene tunggu untuk pengangkutan awam kami sampai. kebanyakkan orng yg kt bus stop tu akn berdiri sebab tempat duduk yg disediakan sangat terhad dimana kebiasaannya orng tua or ibu mengandung or anak  muda kurang ajar yg duduk. kene hirup udara yg penuh dgn asap kenderaan berwarna hitam yg menyesakkan nafas, asap rokok yg membunuh, jerebu n mcm2.

pemandu penat sbb kene duduk dalam keta and redah jem walaupon keta beraircond and ada radio dan sempat utk twitter, insta dan fb pasal jem dan post gamba.

kami pengguna pengangkutan awam  ada masanya tunggu bas sampai berjam2. naik bas pulak bersesak, berhimpit, panas. klu ada tempat duduk tu dh dianggap sgt bertuah. mcm2 bau ada. kalau tgh panas xyah cite psl bau peluh. kalau tgh hujan, basah dan x selesa dan rimas. xd radio, dengar bunyi bising or ckp telefon or bersembang. klu berdiri risau pasal penyeluk saku. just berdiri berwaspada sambil pandang sekeliling sambil pegang beg ketat. xdnya boleh nk berinternet dlm sesak mcm tu. mmg susah.

Pemandu kalau ada keta kt dpn or blkng buat salah sikit dh bunyikan hon n marah2. siap mengeluarkan kata2 kesat lagi.

kami pengguna pengangkutan awam, kadang2 sesak kat dalam pengangukatan tu sgt teruk sampai tangan orng terkena kt tempat2 sensetive. just tebalkan muka n buat2 xtau. kadang2 bas buat sudden break. orng langgar kita or pijak kaki kita and kadang2 kita yg langgar orng n pijak kaki orng.kami blajar bersabar dan minta maaf. kadang2 bila orng yg minta maaf kami memaksakan satu senyuman dan kata xp sbb xnk dia rasa bersalah sbb bukan salah dia pon.

x sempat nk taip lebih2 sbb dh nk waktu buka puasa,

so, kesimpulannya

pemandu jangan layan or pandang kami pengguna pengangkutan awam mcm korng je yg melalui lebih banyak benda dan korng lebih penat dri kitorng. korng xtau pon apa yg kitorng lalui sepanjang keluar dri office sampai masuk rumah. xpayahla nk kata cuba duduk kt tempat korng or jadi pemandu.

selalunya kalau orng offer nk tumpangkan kami mmg gembira dan akan terima dengan senang hati. tapi kadang2 behaviour pemandu tu sendiri and cara dia handle jem and tanpa diorng sedar, kadang2 mereka behave mcm kami yg suruh tumpangkan or kami menyusahkan tu yg membuatkan kami lagi sanggup naik pengangkutan awam je.

bukan korng je yg tension, kami lagi stress

but,

We made our choice.

Wordless wednesday

To-Eat-List

Saya ada satu list perkara2 yg sy nk buat or tempat yg nk pegi dan semestinya, makanan yg sy nak makan. memandangkan 2 perkara yg pertama tu adalah rahsia, hari ni sy nk kongsi part makanan.

1. Seri angkasa

kepada mereka yg xtau, seri angkasa ialah restoren berputar 24 jam yg terletak di menara KL. bukan saya x pernah pergi, saya pernah pergi 2 kali. sy x igt my first trip. and my second trip, just pegi je, x makan sbb dh sgt lmbt n diorng pon mcm tgh tunggu kitorng kluar. kedua2 trip tu saya pergi dgn keluarga sy yg sgt besar. so agak kelam kabut. sy nk pergi sana dengan group yg cukup kecik utk kitorng sembang n gelak ketawa dan untuk sy ulang-alik byk kali ke meja buffet utk mencuba kesemua makanan dia.

Lunch Buffet
12.00 Noon - 3.00 PM (Weekdays)
RM 60.00++ Adult | RM 35.00++ Child

Brunch Buffet
11.30 AM - 3.00 PM (Weekends & Public Holidays)
RM 70.00++ Adult | RM 40.00++ Child

Afternoon Tea
RM35.00++ Per Person

Hi-Tea Buffet
RM 48.00++ per adult | RM26.00++ Per Child
Dinner Buffet
Early: 6.30 PM - 9.00 PM
Late: 9.30 PM - 11.00 PM
RM135.00++ Adult | RM 75.00++ Child

2. Nasi kandar

nasi kandar memang ada di mana2. tapi saya nk rasa nasi kandar line clear dan nasi kandar beratur. and saya nk makan kt branch penang, xnk makan kat mana2. dan saya xnk bungkus bawa balik makan dgn selesa. saya nk beli sana and makan sana gak.

3. nasi ganja

nasi ganja ni nasi kandar kt restoren vanggey yg kt ipoh. sangat famous and orng kata sedap. saya pernah pgi sekali tapi time tu dh malam dan nasi ganja tu pon mcm dh xd ganja. lauk dia pon x byk. x puas. so next time saya nk pgi lagi waktu  lunch and menikmati nasi ganja panas2.

4. Cendol Ansari/Mee Udang
Beberapa bulan lps sy pgi taiping. saya google makanan sedap kat sana and saya jumpa Cendol ansari dan mee udang. saya sememangnya suka cendol. Mee udang dia sangat famous and sedap and pernah masuk program jalan2 cari makan. tapi x kesampaian nk merasa sbb perkara2 yg tidak dapat dielakkan. tapi still ada dalam list saya. suatu hari nanti nk pgi taiping semata2 nk makan mee udang pas2 jalan2 kejap kt tasik taiping and then makan cendol n balik.

5. Pataya Special, menara suria
Sedara sy sorng ni pernah bekerja kat Nandos. skali tu dia hantar gambar makanan fav dia yg macam nasi goreng pataya tapi ada mcm kuah paprik kt luar. xtau mcm mna nk explain tapi tgk gambar pon dh tau memang sedap. dh agak lama sebenarnya tapi x kesampaian sehingga hari ni nk merasa pataya special tu. InsyaAllah sabtu ni nk redah jugak cari makanan ni. nk merasa sebelum puasa.


ada byk tempat lgi tapi otak xleh nk loading. tgh update blog dri office, risau plak bos nmpk. 

the word 'sorry'

Who invented the word 'sorry'?

saya mmg dh sangat muak sampai ke tahap meluat dengan perkataan 'sorry'. next time dengar lagi perkataan tu confirm muntah. ikutkan dictionary, perkataan sorry tu ada banyak definition. tapi penggunaan perkataan sorry orng skrng ni mcm x bermakna langsung

perkataan tu slalunya digunakan untuk mengelakkan rasa bersalah. kalau kita dh buat salah just cakap sorry je and then dh xkan rasa bersalah. xdlah rasa mcm menyesal buat kesalahan tu. next time boleh buat kesalahan yg sama balik n cakap balik perkataan sorry tu so everything will be ok again. is it?

Cuba baling batu kat cermin and then cakap sorry, tengok cermin tu cantum balik x?

x semua benda kt dunia ni boleh dibetulkan dengan sorry. sorry bukan that magical word untuk menutup, membetulkan and melupakan segala kesalahan dan kesilapan seseorang. bagi saya sorry tu bukan perkataan, ia perbuatan. sesuatu perbuatan yg menggambarkan penyesalan kadang2 sekali dengan usaha membetulkan kesilapan.

contohnya kita pinjam buku orng and then terkoyak. apa biasa kita buat? kita just pulangkan buku tu n kata sorry terkoyak. setiap kali orng tu pandang buku tu diorng xkan teringat sorry kita, diorng just igt yg kita koyakkan. ini contoh sorry yg x bermakna semata2 xnk rasa bersalah. ada orng akn try tampal balik, or seletip or betulkan benda koyak tu. itu mungkin menggambarkan poenyesalan. cara membetulkan kesilapan? belikan buku baru, buku yg sama. or maybe belikan buku lain yg orng tu nk sgt. maybe itu usaha membetulkan kesilapan.

memang kebanyakan mangsa akan kata "it's ok" "it's alright" "xplah" "xd papelah" and sebagainya. itu hanya menggambarkan their kindness. hanya sebab mereka baik n mungkin ada yg memaafkan, itu tidak bermakna kesalahan kita dh ditebus dengan perkataan 'sorry'

so ini contoh untuk barang2

how about trust? would you be able to fix it ever? think again...

last words...

Not soo long ago, saya nmpk status orng yg meyatakan salah sorng kenalan sy dh xd. tu salah satu berita yg sgt mengejutkan. sebab the last word that i told the person was not something nice. in fact, i hurt the person's feeling on purpose, so that the person will just shut it. at that time, i didn't have any regrets or feeling sorry or any guilt feeling for hurting the person. i just stopped for a while and start to think. i might feel that the person deserve to hear whatever i told but that should't be the last word ever. what am i going to do now? how should i apologize? i wasn't in any state of attending funeral. or should i just sit by the person's grave and regret?

then it turns out to be different person with same name. Well, the first hing i did was contact the person, just to really make sure that the person is alive. feel relieved. i didn't apologize but i said nice things before end the phone call. weird feelings...

in my daily life, i do leave a conversation in anger. and there are people i left feeling guilty for whatever they do. i even say things. do i really want to do that anymore? what if that was the last word i ever said to a person? would i be able to spend my life in regrets??? i'm not someone who forget things easily and i am already regretting things.

but would i be able to just swallow all kind of heart aches? just be silent and not expressing it? not making people realize what they did to me was wrong? would i be just keep thing at the deepest place in my heart? would it promise a happy or at least a better life when i'm not happy deep inside? will shedding tears in silence making thing ok?

would i?

People that i meet on my way to work

keluar je dari block saya, selalunya sy akn jumpa 3 orng yg berbeza.

maid indon. kadang2 dia lap keta bos dia kat parking lot sambil bersembang dgn bos dia yg tgh kemas kat dalam keta. kadang2 nampak dia jalan kehulu kehilir sorang2. kadang2 nampak dia sembang dengan orang lalu lalang or dengan guard. tapi x pernah tegur sy pon.

Abang kutip sampah. dalam 5-6 orang tu, ada sorng laki ni muka dia ala2 chinese/indon/filipina. x kisahlah dia tgh load sampah dalam lori, or baru sampai n still bergayut ats lori, or tgh bersiap pegi ke destinasi seterusnya, setiap kali saya lalu dia mesti akn tegur. sy pernah dengar dia kata 'hai' n ayat yang ada perkataan 'kerja'. mostly sy x dengar dia cakap apa sebab bunyi lori tu kuat sangat. tapi dia akan tegur. saya just jalan tunduk kepala x pandang kiri x pandang kanan. skrng ni mcm2 kes. better jual mahal

chinese couple. couple ni akan jalan berpegang tangan ke keta diorang kat parking lot. parking lot diorng mcm jauh sikit dari rumah diorng. diorng jalan sambil berpegang tangan dan bersembang. kalau diorng x sembang pon, sambil jalan tu dia akn saling berpandangan and then senyum to each other. that is really sweet. tak pernah sekali pon saya nampak diorng jalan x berpegang tangan or dengan muka masam. mesti muka senyum. the way they look at each other is full of love. saya tak taulah diorng tu newly married ke or apa. just harap diorng akn buat mcm tu selama2nya sebab tanpa diorng sedar, they somehow make others to feel better. they make others to feel the presence of love on the air. 

Kat bus stop

2 orang. saya xtaulah diorng ni roommate ke, housemate ke, kawan ke, officemate ke or adik beradik ke or apa. sorng ni pendek je, selalu berkemeja and seluar slack, sekali pandang nmpk mcm laki jambu ala2 korea tapi sebenarnya prmpn. sorng lagi tinggi kurus, kadang2 pakai skirt labuh n kadang2 sampai lutut, dua2 tak bertudung. saya xtau diorang jalan dari mana ke mana. saya pernah nampak diorng jalan cross entrance umah saya which means umah diorng lagi jauh kedalam. and paling jauh saya prnh nmpk diorng depan nexus, complex baru depan bangsar south. saya rasa diorng berjalan kaki setiap pagi dari area umah saya ke lrt universiti. jauh tu!!!! tapi diorng selalu bersembang. saya rasa diorng mesti x terasa kejauhan perjalanan diorng tu. mereka selalu buat saya rindu berjalan jauh berteman. i used to have a friend who will walk with me, by my side, for as long as we can walk. semoga saya akn jumpa seorng yg kedekut yg x sanggup bayar RM1 untuk bas rapid and ajak saya teman dia jalan sampai ke stesen LRT.

mother n baby. mereka akn jalan cross saya masa saya menunggu bas. saya x pernah tau diorng berjalan ke mana but saya just anggap mak dia, berbangsa indon, membawa baby tu ke tempat kerja. first sy nampak diorng, baby tu sangatlah kecik. mungkin baru 3-4 bulan, selalu tido. skrng dh besar, sangat comel and senyum kat sape2 je yg dia nampak. such a bundle of joy.

chinese n foreigner. diorng ni nmpk macam suami isteri. mereka muncul berdua sambil berpegang tangan. prmpn ni pregnant, berpakaian office and laki ni botak, berpakaian t-shirt n seluar pendek paras lutut. laki tu ada tatu kt kaki dia. bila bas sampai, mereka akn berkiss di public and perempuan ni pegi office n laki ni berjalan balik. i always wonder sama ada laki tu keje shift malam n anta wife sampai ke bus stop pas2 balik umah n tido or dia stay home husband.

sebenarnya ramai lagi yg sy nmpk masa sy tgh tunggu bas seperti geng student foreigner UM, body builder yg pendek tapi badan mcm hulk, and prmpn slow motion. tapi sy x tergerak nk cite psl diorng.

and saya malas nk bercerita pasal selebihnya yg sy jumpa dalam bas, kt stesen LRT and otw jalan ke office. so, till next idea to type,

bye bye

Broken Vow: Not about betrayal but about forgiveness...

a few days back, i was home alone as usual. and there were too many things going around inside my head. I plug in my laptop speaker and choose random songs from youtube while doing my stitching.

saya tak beri perhatian pada lagu pon. just pasang lagu sbb xnk rumah senyap and taknak rasa sunyi. and then suddenly i had goose bumps. macam biasa saya t'pk ada hantu sbb orng kata bila ada benda x patut keliling kita, walaupon kita x sedar tapi kita akn meremang. dhla tgh sorng2, mmg perfect timing!!! sebab nak divert otak saya, pay attention kt lagu yg tgh play kt youtube. bila sampai part chorus sy meremang balik. and then saya sedar ini bukan hantu, saya meremang dgr lagu tu. broken vow-Harrison Craig (pemenang the voice 2)

saya stop lagu tu, play dari awal and pay attention to the music and the lyric and his amazing voice. i was alone and listen to this song again and again and again.

I don't know how to explain this...

I hope someone out there feels the same way i felt. and if you can put those feeling in words, please leave a comment.

Vacation.... again

I’m not the kind of person who feels home whenever I’m home. I don’t know if that is weird but that’s what happened to me since I was 18. Whenever I come back home for semester leave or a few days holiday, I’ll be looking forward to go back to my hostel, or now, my room. Everybody else will be saying like how they don’t want to leave their hometown their house, their room and all. so far I have only met 1 person who feels the same way I do.

Moving on, my last vacation was like 2 years ago. May be there are some people who can live without vacation but for me at my kind of situation, i know i seriously need a break simply from everyone and everything. so, back then, I went on this cheap and affordable package at beach side for 3 days 2 nights. I don’t have soo much problems or stress or anything bothering my mind or my heart all the time back then. I just simply went with my friend.

So what happened was, I’m not the kind of person who do what my friend do and my friend is not the kind of person who do what I do. we do not enjoy the same thing. NOT AT ALL i do feel pity for her. i love to sit by the beach doing nothing just relaxing looking at people or the cloud or the sun or the night sky full of stars and anything similar, having my own thoughts.... obviously my friend not. so that was the last. we did plan a few places to visit next but then nothing happened. just nothing. at least not for me.

she do enjoy her life. she has friends who obviously enjoy the same thing. she does go on vacation a few times a year. hang out every now and then. well, as for me, it's just opposite. i had lots of friend back then, during UM life. but what happened after studies? everybody went back to their hometown and some get married. we do keep in touch but nothing really like hang out or something. Planning to meet or so called reunion is already a big deal and headache so please don't talk about planning a vacation with them. even if we do, some of us still haven't find a job, financially problems and we do'n own any vehicle, transportation prob.

Once my friend offered a 'pity invitation' to join her for a vacation. I just can't imagine sitting around like a weirdo in her group of friends. i hate feeling lost or not able to join the conversation. Macam orang bodoh. i can't get along with them at all. there might be some situation where they feel awkward, or just pity or being nice because obviously and simply we do not do the same things or enjoy the same things. who knows what they'll be thinking in their head or saying in their heart. they might even talk about me afterwards and laugh. how if i become the spoiler in their group. i just have heard enough and watched enough about them i just do not want to be in that kind of situation. that would be the worst!!!

Of course i can go vacation with my family. but what happened? you won't be the decision maker. just have to follow what have been decided and things like unplanned or unexpected won't happen. or maybe happened but everything taken care of. it's not the kind of thing i'm looking for in a vacation.

To me, when u go for a vacation, u hv to be one of the contributor and there should be some discussion involving you going on and things may go a little bit out of hand but that was the fun after all. like hanging around without age differences, talking whatever crap you want because someone called friend will respond to that other than laughing at you. doing things together and everybody enjoy the same thing. it's totally different between family and friend.

but hey, don't get me wrong. i do enjoy hanging out with my girls and my boys as much as i love hanging out with friends. It's just that in some situation some things won't be the same.

sooo... any travel agency wants to hire me??? i am very much open to the kind of job that have to send me out somewhere or anywhere almost all the time. I'M ON  :-)

Song of wisdom

satu2nya pelakon Tamil yg sgt terkenal dan dikenali oleh masyarakat Malaysia x kira bangsa dan agama ialah

Padayappa, Basha, Chandramukhi, Sivaji motte boss or nama sebenar dia RAJINIKANTH

selalunya dalam movie dia akn ada 1 lagu mcm memberi nasihat kepada orng ramai. tapi x byk yg prnh impress sy sbb tu semua mostly yg sy pernah dengar dlm dialog movie or pepatah tamil or pepatah english yg ditamilkan n perkara yg sama waktu dengannya.
2 minggu lepas saya tgh dengar THR Raaga, stesen radio tamil sambil membuat quotation. n then saya dengar satu lagu yg bermula dengan muzik diringin suara manusia mcm bersajak. first rangkap yg sy dgr sgt impress sy sampai sy berhenti kejap buat quotation and dengar apa yg cuba sampaikan dalam lagu tu. of course the first message was my fav sbb tu smthng yg 'different'. walaupon lagu tu banyak memuji watak dalam filem ni, tapi bagi sy highlight lagu ni adalah message yg disampaikan oleh suara rajinikanth.  i wanted to share the message. nama lagu tu "change is the only unchanging"(translated)

the first lyric yg buat saya berhenti sejenak and rasa WOW! saya xnk share apa yg sy ter'pk time sy dgr message dia. i want people to hv their own thoughts.

There are many ways to destroy an enemy. The first: FORGIVENESS

Change... Change is the only unchanging. All than changes, lives. All that doesn't, dies.

Be patient. You can even gather water in sieve, if you wait until it becomes ice

Money can help you rent happiness, but it cannot be bought.

The enmity of your friend is more dangerous, than the enmity of your enemies

Rise before the sun, and you can even conquer the sun

Does "YOU" refer to body? a life? or a name? None of these. It is ACTION

Fate's design is in god's hand. but it's conclusion is in your hands.

"GO" says the master. "COME, LETS GO" says the leader. are you a master or a leader?

If you take to running, sorrow will come chasing. Face it bravely, the chasing sorrow will run away.

Fate determines one's parents, but it is intelligence that determines one's friends.

Control your anger. One who rises with anger, falls down with failure.

My friend, everything is just for a while...

Kalau x faham baca sampai faham!!! Lepas kusyuk dengar lagu ni, saya sedar satu benda, message at ats semuanya disebut di al-quran. tapi penulis lyric tu seorng hindu. Kalau betul dia refer al-quran utk tulis lyric ni, sy just berdoa dia sempat dapat hidayah and peluk islam.  :-)


Kepada mereka yg nk dengar lagu berserta english subtitle, here you go.

http://www.youtube.com/watch?v=JjXayaU-8po